MinWon NC | เพราะรักไม่สิ้นสุด ตอนที่8 อยากตรงไหนก็เอาตรงนั้นแหละ

"มินกยู ไม่ได้นะนายจะทำอะไรก็ช่วยเลือกสถานที่หน่อยได้มั๊ย" ร่างบางกล่าวตักเตือนอีกครั้งก่อนที่จะทำให้ร่างสูงหมดความอดทน

          "อยากตรงไหนก็เอามันตรงนั้นแหละ"

     ว่าจบมินกยูก็สอดมือหนาเข้าไปในขากางเกงขาสามส่วนของวอนอูก่อนจะซอกซอนเข้าไปภายใต้อันเดอร์แวร์แล้วบีบคลึงแก้มก้นนิ่ม สัมผัสนี้มันไม่ได้ต่างอะไรจากครั้งแรกที่มีอะไรกันเสียเท่าใดนัก ตัววอนอูเองเมื่อถูกรุกล้ำก็เริ่มโต้กลับด้วยการทุบเข้าที่ลาดใหล่กว้างของอีกคนแรงๆย้ำๆหลายทีแต่ทว่าคัวมินกยูนั้นกลับไม่ได้มีทีท่าจะหยุดการกระทำลงเลย

     ร่างสูงชักมือออกมาจากซาลาเปาลูกลุมอย่างน่าเสียดายก่อนจะดึงขอบกางเกงและอันเดอร์แวร์คนที่อยู่บนตักลงมาจนถึงหน้าขาอย่างรวดเร็ว ก้าวนิ้วเรียวสอดรุกล้ำเข้าไปทางช่องทางอ่อนนุ่ม

     คนดานบนที่ถูกลุกล้ำเข้ามาอย่างกระทันหันผวากอดต้นคอแกร่งของมินกยูเอาไว้แน่นพลากกัดริมฝีปากตนเองจนบวมเจ่อเพราะไม่อยากส่งเสียงให้ใครได้ยิน ฟันคมกัดเข้าที่ไหล่ของมินกยูอย่างแรงจนเจ้าของไหล่ต้องนิ่วหน้า ทั้งช่องทางที่ตอดรัดนิ้วของเขาจนปวดหนึบพร้อมกับไหล่ที่ถูกกัดจนเจ็บไปหมดทำให้เขาคิดว่าวอนอุต้องเป็นพวกชอบใช้ความรุนแรงเป็นแน่

     สอดนิ้วที่สองและสามเข้าไปแล้วชักเข้าออกเร็วรัว มือหนาอีกข้างก็ชักนำส่วนอ่อนไหวของคนน่ารักคลอไปกับจังหวะเข้าออกของมือเขาที่ด้านหลัง วอนอูที่พยายามเก็บเสียงครางก็ต้องกัดฟันแน่นเพราะเหมือนเรี่ยวแรงกำลังถูกช่วงชิงไปกับการปรนเปรอของมินกยู ร่างกายเล็กบิดเร่ากระตุกเกร็งอยู่หลายทีก่อนจะพ่นน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนล้นเต็มมือหนา

          "ความอดทนต่ำจริงนะ"

          "พอเถะนะมินกยู ฉันเหนื่อยแล้ว"

          "แบบนั้นมันก็เอาเปรียบกันชัดๆนี่"

     ปาดน้ำรักที่มีอยู่เต็มมือวนรอบช่องทางอ่อนนุ่มก่อนจะรูดซิปกาเกงเอาส่วนแข็งขืนที่อยู่ภายใต้อันเดอร์แวร์อย่างทุลักทุเล มือหนาบีบเค้นเอวคอดให้มั่นแล้วกดมันกลืนกินส่วนแข็งขืนที่ชูชันเต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดจนดูน่ากลัว ตัวมินกยูนั้นหมดเวลาที่จะเล่นเกมส์ปลุกปั่นคนตัวเล็กแล้วเพราะแกนกายของเขาก็ปวดหนึบอยากจะปลดปล่อยใจจวนจะขาด

          "อึก! มะ..มิง อ้ะ!!"

          "ชู่ว..เบาสิเดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินเข้าหรอก"

     กดส่วนหัวสีเข้มค่อยๆเข้าไปสำรวจช่องทางอ่อนนุ่มด้านในอย่างใจเย็นจนกระทั่งมันเข้าไปจนสุด มินกยูแช่เอาไว้ทั้งแบบนั้นก่อนที่เขาจะกับขาเรียวของคนบนร่างให้ชันเข่าแล้วสอดแขนแกร่งเข้าไปใต้ข้อพับขา มือหนาบีบคลึงสะโพลงกลมพลางยกมันขึ้นมาเล็กน้อยด้วยกำลังจากแขนของตน เอวสอบเริ่มบทสวาทในจังหวะเนิบนาบช้าๆ วอนอูที่เสียวสะท้านจนและหมดแรงจะอัดกลั้นเสียงก็ถูกปากของมินกยูประกบช่วงชิงเสียงนั้นไป แม้ว่ามินกยูจะอยาแกล้งเพียงใดแต่ยังไงที่นี่มันก็คือห้องสมุด

     จังหวะเอวสอบเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วยิ่งขึ้น แรงตอดรัดภายในกายของมินกยูยิ่งเพิ่มมากขึ้นเมื่อแกนกายใส่เข้าไปลึกจนโดนจุดกระสันเสียว วอนอูผละออกมากอบโกยอากาศเข้าไปพลางซบลงบนลาดใหล่กว้าอย่างหมดแรง ส่วนมินกยูก็ยังคงทำหน้าที่ปลุกปั่นคนบนร่างตนเองด้วยการประกบริมฝีปากลงบนยอดอกสีผมชมพูชูชันล่อตาล่อใจก่อนจะจูบเข้าที่ซอกขอขาวไล่พรมจูบไปตามแนวสันกรามสวย

          "มิง..มิง อ้ะ อ้ะ ฮื้อ"

     เสียงครางหวานดังอู้อี้อยู่ข้างใบในหูของร่างสูง ความเสียวซ่านของการเสียดสียิ่งทำให้ตัวมินกยูสุขสมและเร่งจังหวะเอวสอบให้เร็วและแรงมากยิ่งขึ้นจนวอนอูนั้นตัวโยน เมื่อถูกกระแทกแรงเข้าตอนลงมามันยิ่งทำให้แกนกายสวนเข้าไปลึกจนช่องทางแทบจะฉีกขาด ความเสียวซ่านจากการร่วมบทสวาทนอกสถานที่ในครั้งนี้แลดูจะสร้างความสุขสมให้แก่คนกระทำมากกว่าผู้ถูกกระทำ

          "ซี๊ดด.."

          "แฮ๊ก แฮ๊ก อร๊าง..."

     เสียงหอบหายใจหนักของวอนอูทำเอามินกยูคนไม่ไหว ร่างของคนบนร่างบัดนี้ถูกจับโน้มลงนอนราบไปกับพื้นห้องสมุดก่อนที่ขาเรียวจะถูกอ้าออกกว้างแล้วสวนจังกวะสะโพกเข้าออกรัวเร็วเสียยิ่งกว่าตอนแรกอย่างเต็มแรงอารมณ์ มือหนาบีบเค้นเอวคอดพร้อมกับตัววอนอูเองที่ยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเพื่อเก็บเสียง

     แผ่นอกบางกระเพื่อมแอ่นขึ้นบิดเร้าจนแผ่นหลังลอยอยู่เหนือพื้น สมองของวอนอูในยามนี้ไม่เหลืออะไรให้คิดอีกต่อไปนอกจากสัมผัสและแรกกระแทกจากร่างสูง มือเล็กไล้ลงต่ำก่อนจะกอบกุมส่วนแข็งขืนของตนเองแล้วชักรูดมันตามแรงต้องการ มืออีกข้างก็เลิกเสื้อตนเองขึ้นเหนือหน้าอกก่อนจะบีบเค้นยอดอกของตนเองจนบวมแดง ริมฝีปากบวมเจ่อซุ๊ดปากไปกับสัมผัสของผิวหนังที่ครูดเข้าอยุ่อยู่ภายในกายพลางแหงนเชิดหน้าขึ้น

     สิ่งที่วอนอูนั้นทำไปเพียงเพราะอิ่มเอมไปกับสัมผัส แต่สำหรับมินกยูที่มองเห็นกลับมองว่านี่มันเป็นการยั่วยวนกันชัดๆ ร่างสูงเอนตัวลงไปดูดคลึงยอดอกอีกข้างที่เหลืออยู่

     กระแทกกายไปในอีกไม่นานจังหวะที่เร็วอยู่แต่ก่อนแล้วก็เร่งเร็วอีก แรงกระแทกกระทั้นนั้นรุนแรงเสียหลังของวอนอูครูดไปกับพื้นเย็นเฉียบจนแสบไปหมด มือเล็กเองก็พยายามสาวตัวตนของตนเองเร็วขึ้นจนในที่สุดก็ปลดปล่อยออกมารอบที่สองก่อนจะทิ้งร่างลงไปแนบกับพื้นอย่างหมดแรงจนถูกมินกยูใช้มือเข้าไปช้อนแผ่นหลังบางให้ขึ้นมาแล้วมอบจูบอันอ่อนโยนผิดกับจังหวะการส่งแรงเข้ามาทางช่องทางด้านหลัง

          "วอนอูเรียกชื่อฉันสิ วอนอู อ่าาาห์"

          "อึก อึก อ้ะ มิน มิง.. อื้อออ เร็วอีก มินกยูเร็วอีก อ้ะ.."

          "อีกนิด อีกนิด อ่าาห์..วอนอูนายสุดยอดเลย"

     ส่งจังหวะกระแทกรุนแรงครั้งสุดท้ายพร้อมกับปล่อยน้ำขาวขุ่นฉีดเข้าไปในกายของวอนอู แขนแกร่งดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดไว้แน่นพลางจูบขมับเพื่อเป็นการปลอบโลมที่เขากระทำรุนแรง มินกยูจัดการถอดส่วนเข็งขืนออกมาจากช่องทางอ่อนนุ่มพลางดึงกางเกงและอันเดอร์แวร์ที่อยู่บนหน้าขาขาวใส่ให้เข้าที่ตามตำแหน่งเดิมก่อนจะจัดการความเรียบร้อยของตัวเองตามไปทีหลัง

          "ทีนี้ก็อ่านหนังสือต่อได้ ไม่กวนละ" เมื่อจัดการความเรียบร้อยของตนเองเสร็จก็อุ้มคนเหนื่อยอ่อนขึ้นมานั่งไว้บนตักก่อนจะกอดรัดเอวคอดเอาไว้แน่นราวกลับว่ากลัวอีกคนจะหนีไปจากเขา มือหนาดึงคอเสื้อกว้างของอีกคนออกจนเผยให้เห็นลาดไหล่เล็กขาวนวล จ๊วบ!! เสียงร่างสูงดูดทำรอยสีแดงบนไหล่นั้นก่อนจะยกยิ้มหน้าระรื่นอย่างพอใจ "จองแล้วนะคนนี้น่ะ"

          "นายจะทำรอยทำไมไอ้บ้า แล้วจะมาจองอะไรกัน อะไรของนาย"

          "ก็เปล่านี่ครับ อ่านหนังสือต่อเร็ว"

          "ไม่ต้องมาทำพูดเพราะ นายหมายความถึงอะไร"

          "ไม่มีครับ เอาน่าอย่าสนใจเลยอ่านหนังสือต่อดีกว่านะ จุ๊ป!!"

          "มินกยูนายอย่าทำรอยเพิ่มจะได้มั๊ย"

          "ครับๆไม่ทำแล้ว"

     วอนอูนั้นคงเป็นลูกแมวน้อยในอุ้งมือเสือจอมจ้าเล่ห์นามว่ามินกยูเสียแล้ว เพราะเขานั้นไม่รู้ถึงการกระทำของมินกยูเลยสักนิดว่าเพราะอะไรทำไมจู่ๆถึงได้พูดออกมาแบบนั้น แล้วทำไมจู่ๆมินกยูถึงได้อยากทำเรื่องอย่างว่าทั้งๆที่ยังอยู่ในห้องสมุดกัน คิดยังไงก็ไม่เข้าใจเลยซักนิด แต่ทว่าตอนนี้เขาอยากจะกลับไปนอนพักแล้วเขาไม่มีแรงจะทำอะไรแล้ว

ช่วงคุยกับไรต์ในฉากcut

     ncตอนนี้มันก็จะสั้นๆหน่อยเพราะไรต์ดันเอาตอนเล้าโลมไปลงในตอนก่อนหน้านี้ซะหมดเลย เสียใจอ่ะคิดผิดเวอร์555 ยังไงก็กลับไปพูดคุยคอมเมนต์กันที่เดิมในเด็กดีนะฮับ #ศึกชิงวอนอู